هنر شروع کردن برای هر شخص و هر کسب و کار

از ســال 1377 کــه بهطــور جــدی و حرفــهای وارد حــوزهی فنــاوری اطالعــات و
ارتباطـات شـدم و از سـال 1382 کـه کسـبوکار خـودم را در همیـن حـوزه بـا برنـد
»آدفــا« پایهگــذاری کــردم کــه تــا امــروز ادامــه دارد، در هیــچ زمانــی تــا پیــش از
خوانــدن کتــاب »هنــر شــروعکردن« نوشــتهی »گای کاوازاکــی« ضــرورت آموختــن را
چنیـن حیاتـی و اثرگـذار احسـاس نکـرده بـودم. ترجمـه و آمادهسـازی ایـن کتـاب بـرای
مــن یــک کالس درس تمامعیــار بــود کــه میشــد از بــای بســماهلل تــا تــای تمــت بــا
نویسـنده همـراه شـد و در هـر مرحلـه پیچیدگـی و هـزار نکتـهی باریکتـر از مـو را در
فرآینـد خلـق یـک اسـتارتآپ و کسـبوکار نوپـا درک کـرد و آن را بهعنـوان مرجعـی
بیچونوچــرا بــرای کارآفرینــی نســل جدیــد و آمــادهی ورود بــه بــازار کار شــناخت.
شـاید اگـر نسـلهای متولـد دهههـای 1350 و 1360 در شـروع فعالیتشـان چنیـن
کتابــی را میخواندنــد و بــهکار میبســتند، بســیاری از مشــکالتی را کــه در حیــن
راهانـدازی و ادارهی یـک کسـبوکار از سـر گذراندنـد، تجربـه نمیکردنـد و امـروز
در حیــن تماشــای پیشرفتــن کســبوکاری کــه چنیــن بــا خــون دل و اشــک چشــم
سـرپا ایسـتاده اسـت )تـازه اگـر بـه آن مرحلـه رسـیده باشـد(، زخمهایـی درونـی را در
خـود احسـاس نمیکردنـد کـه در گـذر سـالیان شـکل گرفتـه اسـت و بخـش عمـدهای
از آن ناشــی از اطالعنداشــتن نســبت بــه موضوعــات و مضامینیســت کــه حتــی اگــر
بهصـورت اجمالـی در موردشـان آگاهـی بهدسـت میآمـد، جلـوی خیلـی از اشـتباهات
گرفتــه میشــد و راه طیشــده هموارتــر بهنظــر میرســید.